Δευτέρα, Δεκεμβρίου 31, 2012

Στην εκπνοή του 2012 ...


  

   

  

Λοιπόν στην εκπνοή του 2012 είχα και ένα καλό νέο. Είχα στείλει την εργασία μου για το ΝΑΤΟ  στο on line περιοδικό Caucasian Economic Triangle του Caucasian Institute for Economic and Social Research και με είχαν ενημερώσει ότι θα τη δημοσίευαν. Χθες, λοιπόν, μου έστειλαν email με το link: http://journalciesr.org/index.php/CET/article/view/4/5  όπου είναι αναρτημένη η εργασία μου. Συμβαίνουν και καλά πράγματα στη ζωή μας μερικές φορές που ανταμείβουν κάποιους κόπους που κάνουμε. Όχι πολλές αλλά κάτι είναι και αυτό.

    Με την ευκαιρία να ευχηθώ το 2013 να είναι για όλους και τον καθένα μας μια χρονιά με Υγεία, Χαρά, Δημιουργικότητα!  

Τρίτη, Δεκεμβρίου 18, 2012

Το πρόγραμμα Διαδρομές στην Ελληνική Γλώσσα

Αυτό τον καιρό παρακολουθώ της Διαδρομές στη διδασκαλία της Ελληνικής Γλώσσας σε πλατφόρμα e-learning. Πρέπει να πω ότι είναι μια πολύ αξιόλογη δουλειά του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας. Η  τέταρτη ενότητα που διδασκόμαστε τώρα είναι Διδασκαλία ξένης γλώσσας με Η/Υ. Με την ευκαιρία έκανα και δυο Hot Potatoes και πολύ το χάρηκα που έμαθα κάτι καινούργιο. Με πολύ ανορθόδοξο τρόπο νομίζω κατάφερα να ανεβάσω την μια.
xml:lang="en"> Συμπληρώστε τα ρήματα <!-- Made with executable version 6.3 Release 0 Build 3 --> <!-- BeginTopNavButtons

Συμπληρώστε τα ρήματα

Gap-fill exercise

Fill in all the gaps, then press "Check" to check your answers. Use the "Hint" button to get a free letter if an answer is giving you trouble. You can also click on the "[?]" button to get a clue. Note that you will lose points if you ask for hints or clues!

Τι τυχερός που ήταν που είχε φίλο του το Μιχάλη! Ποτέ δεν νιώσει ξανά έτσι για άνθρωπο. Τόσες μέρες τώρα μαζί χιλιάδες πράγματα. Χαιρετούσαν τα ψάρια του βράχου τους και μετά ο Μιχάλης τον .... Ταξίδεψαν στο κύμα, στο θαλασσινό αγέρι, έμαθε ν' ακούει τα μυστικά που του ο άνεμος, να παίρνει μηνύματα που του έστελναν τα φουσκωμένα πανιά των καραβιών αλλά και οι φωνές των γλάρων. Τις άκουγε κι αυτές. Και τώρα που ήξερε την γλώσσα τους, δεν του έφερνε πονοκέφαλο η λαλιά τους. Καταλάβαινε πότε το αρσενικό φώναζε το ταίρι του και θαύμαζε τα ωραία και ιδιόρρυθμα τραγούδια τους. Γιατί έτσι είπε ο Μιχάλης. Όλη η πλάση να λέει τραγούδια. Τραγουδάνε στον θεό, ταπεινό «ευχαριστώ» για την ύπαρξη τους, στον Ήλιο που τα ζεσταίνει και τους δίνει ενέργεια, τραγουδάνε στην φύση και στον άνεμο για την ευγένεια που τους αλλά και την κατανόηση. Και τραγουδάνε και στην ψυχή του Βασίλη. Ποτέ δεν θα να πιστέψει ότι ολόκληρη η πλάση να του τραγουδήσει. Όμως ο Μιχάλης έτσι είπε. Και ο Μιχάλης τα πάντα— Και δεν λέει ποτέ, μα ποτέ, ψέματα! Είναι σίγουρος ο μικρούλης μας ότι ο καλός του φίλος, ο Μιχάλης, θα τον λόγο του. Του υποσχέθηκε πως όσο και λειτουργεί με γνώμονα την αγάπη θα είναι πάντα μαζί του.
http://www.mikrosapoplous.gr/extracts/mathisis/86%20Lymperopoulou%20-%20Mathima%20agaphs.html

Τα ρήματα που πρέπει να χρησιμοποιήσετε είναι: Θα τα χρησιμοποιήσετε όπως είναι.

Τραγουδάνε, ταξίδευε, μπορεί, είχε, ξέρει(2), κρατήσει, μπορούσε, ψιθύριζε, κάνανε, δείχνει, σκέφτεται.

-->

Δευτέρα, Δεκεμβρίου 03, 2012

Τελικά χειμώνιασε!



Το χιόνι μου αρέσει μόνο στις φωτογραφίες

Ναι για όσους ανυπομονούσαν να χειμωνιάσει τελικά χειμώνιασε! Αλίμονο σε αυτούς που δεν έχουν θέρμανση.

Έχω καιρό να γράψω στο blog μου. Δεν θέλω να μου γίνει μανία. Θέλω να γράφω όταν έχω όρεξη ή όταν η ψυχολογία μου είναι στο ναδίρ. Σήμερα δεν συμβαίνει ούτε το ένα ούτε το άλλο. Απλά έμεινα σπίτι γιατί το αυτοκίνητό μου είναι στο συνεργείο και μεταξύ τζακιού και γάτων είπα να γράψω και κάτι.

Το μεταπτυχιακό μου πάει μια χαρά! Τελικά πήρα την Σύγχρονη Ιστορία με καθηγητή τον κ. Ilchev πρύτανη του πανεπιστημίου της Σόφιας και δεν το μετάνιωσα καθόλου, αντιθέτως είμαι απόλυτα ικανοποιημένη! Παρακολουθώ και Σύγχρονη Εθνογραφία, επίσης ένα πολύ ενδιαφέρον μάθημα!  Το εαρινό εξάμηνο δεν ξέρω ακόμη ποια μαθήματα θα πάρω γιατί δεν έχει βγει το πρόγραμμα. Αυτό που ξέρω είναι ότι πρέπει να πάρω 3 μαθήματα. Έκανα και μια παρουσίαση για την εποχή του Gorbachev και αυτό είναι και το θέμα μιας από τις εργασίες μου.

Είναι συναρπαστικό να μαθαίνεις για περιοχές που δεν τις ακούς ποτέ στα νέα. Να μαθαίνεις την ιστορία τους και να βλέπεις πως επηρέασαν την ιστορία, όχι μόνο της περιοχής αλλά και της Ευρώπης και ολόκληρης της γης. Για παράδειγμα όταν η Οθωμανική αυτοκρατορία έκλεισε τον ανατολικό δρόμο των μπαχαρικών οι έμποροι αναζήτησαν δυτικούς δρόμους και έτσι «ανακαλύφθηκε» η Αμερική.

Επίσης στο τελευταίο μάθημα μάθαμε για τις εθνικές εκκαθαρίσεις. Μια πολύ καινούργια έκφραση που όμως ξεκίνησε πολύ νωρίς στην ιστορία, στην εποχή που παγκόσμια δύναμη ήταν η Ασσυρία. Και παρότι εστιάζουμε στις εθνικές εκκαθαρίσεις που ενοχλούν τις δυνάμεις της Δύσης, ακόμη και αυτή τη στιγμή, καθώς γράφω, γίνονται εθνικές εκκαθαρίσεις για τις οποίες κανείς δεν μιλά. Δυστυχώς η Ιστορία γράφεται πάντα από αυτούς που έχουν την δύναμη και το χρήμα. Και εμείς παθιαζόμαστε μόνο με αυτά που κάποιοι μας κατευθύνουν να παθιαζόμαστε και να ευαισθητοποιούμαστε.

Δεν θέλω να κλείσω όμως αρνητικά. Ελπίζω σήμερα να πάω στο μάθημα γιόγκα που μου αρέσει και μου πάει πολύ (αν το αυτοκίνητό μου έρθει μέχρι τότε) και εύχομαι στον καθένα να βρει τα πράγματα που τον ικανοποιούν για να μπορεί να αντιμετωπίσει αυτή την φάρσα που λέγεται ζωή.
Ευτυχώς τώρα λόγω των γιορτών, τα στολίδια και τα φώτα, δίνουν μια πιο χαρούμενη νότα στη ζωή μας.
Καλό σας βράδυ και καλό μας χειμώνα!   

Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 27, 2012

Φθινόπωρο




Θα το έχετε παρατηρήσει ότι μίκραινε η μέρα. Τώρα οι νύχτες είναι μεγαλύτερες και ξημερώνει πιο αργά. Αυτό είναι το μόνο που με πειράζει τώρα το φθινόπωρο.
Μου αρέσει που τέλειωσε η αφόρητη ζέστη του καλοκαιριού που τις περισσότερες φορές συνδυάζεται με την υγρασία της Θεσσαλονίκης και κάνουν ένα μείγμα εκρηκτικό.
Δεν την θυμάμαι με τόση υγρασία τη Θεσσαλονίκη. Θα ήθελα να πάω να μείνω σε έναν τόπο που να μην έχει υγρασία.

Ο Οκτώβριος φέρνει μαζί του και τα μαθήματα του Μεταπτυχιακού. Αρχίζω την άλλη Παρασκευή. Και βρίσκομαι σε δίλημμα. Αυτό το εξάμηνο πρέπει να πάρω δύο μαθήματα. Το πρόβλημά μου είναι ότι μου αρέσουν 3 μαθήματα και έτσι δεν ξέρω ποιο να διαλέξω.
Αν έχετε διάθεση να με βοηθήσετε στην επιλογή πολύ θα χαρώ. Θα σας γράψω τους αγγλικούς τίτλους των μαθημάτων και την απόδοση τους (δική μου, ελεύθερη) και πείτε μου εσείς τι θα διαλέγατε.
1. Modern and contemporary history of the Black Sea Countries.  Μοντέρνα και σύγχρονη  ιστορία των χωρών της Μαύρης Θάλασσας.
2. Ancient history of the Black Sea region.  Αρχαία ιστορία της περιοχής της Μαύρης Θάλασσας.
3. Contemporary ethnographic matters of the Black Sea. Σύγχρονα εθνογραφικά θέματα της Μαύρης Θάλασσας.
Αυτό το τρίτο είναι το μόνο σίγουρο ότι θα το διαλέξω. Για τα δυο πρώτα είναι που αναρωτιέμαι. 

Να μην ξεχάσω να σας πω για το βιβλίο της που μου έστειλε  η κ. Κορομηλά  THE GREEKS AND THE BLACK SEA from the Bronze Age to the early 20th century και με την ευκαιρία να την ευχαριστήσω και πάλι.

Σάββατο, Αυγούστου 18, 2012

Το άλμπουμ των γάτων

Τους έχω βγάλει άπειρες φωτογραφίες. Κάθε φορά που κάθονται κάπως παράξενα ή κοιμούνται ανέμελοι θέλω να απαθανατίζω τη στιγμή. Μου φαίνεται στους περισσότερους αρέσει. Παίρνουν και πόζες σαν σταρ του σινεμά ή σαν μοντέλα. Είπα και εγώ λοιπόν να δημοσιεύσω μερικές. Δεν θέλω να αδικήσω και κανέναν γιατί τους αγαπώ όλους και όλες το ίδιο. Εντάξει λίγο παραπάνω το Ζιζού τον μοναδικό μου γάτο και τώρα τελευταία έχω και μια μικρή αδυναμία στο Βιλάκο. Ίσως γιατί η φτερούγα μας (το δεξί μας χεράκι) έχει ένα μικρό πρόβλημα από το ατύχημα που μας έφερε κοντά. 

Φαίη η ακριβοθώρητη. 
Η Φαίη ήρθε στο σπίτι μετά τον σχεδόν μοιραίο εναγκαλισμό της με ένα σκύλο. Κυκλοφορεί στο σπίτι με την άνεσή της αλλά αρνείται να καθίσει να την χαϊδέψουμε. Έχει κάνει φωλιά της τη σκάλα, τρώει μόνο κρατσανάκια Ζιζού (Royal Canin) και κυκλοφορεί στο σπίτι σαν αίλουρος.

Ρούμπια η πιο γκρινιάρα γάτα.

Είναι από τα γατάκια που βρήκα στη γειτονιά όταν μετακόμισα και το πρώτο που στείρωσα. Μπορεί να γκρινιάζει ώρες μέχρι να γίνει αυτό που θέλει.

Ο Ζιζού με τον Λάρυ. Εχω γράψει γι αυτούς πολλές φορές. 
Η Όλια. Την θεωρώ την πιο ωραία γάτα της αυλής.

Ο Βιλάκος
Ξεπατίκωσε από το Ζιζού άλλη μια παραξενιά. Κάθονται μέσα στο δίσκο πάνω στο τραπεζάκι του σαλονιού. Ο Ζιζού κοιμάται όλη νύχτα εκεί.

Ο Έκις σε μια προσπάθεια να καταστρέψει την πολυθρόνα.
Τους έχουμε παραχωρήσει καινούργια πολυθρόνα (πετάξαμε την παλιά) αλλά δεν έμεινε για πολύ καινούργια. Την έχουν γεμίσει γρατζουνιές και ήδη έχουν αρχίσει να βγάζουν κομματάκια αφρολέξ. 





Πρωινό τάισμα στην πίσω αυλή.

Γύρω στις 9 το πρωί κάθε μέρα. Πρώτα τους ταΐζω και μετά κάνω πρωινό για μένα. Πρώτα γιατί δεν μπορώ να τρώω εγώ αν δεν έχουν φάει και εκείνοι και δεύτερον γιατί αποκλείεται να με αφήσουν να το κάνω. 

Ξέρω ότι όσοι δεν αγαπούν τα ζώα ή όσοι δεν έχουν ζωάκια στο σπίτι τους βρίσκουν βαρετή την αναφορά μας συνέχεια σε αυτά.
Οι φιλόζωοι όμως με καταλαβαίνουν απόλυτα. Παρότι χρειάζεται πολύ φροντίδα, πλένω την αυλή τουλάχιστον 2 φορές την εβδομάδα και τα μπωλ τους πρωί και βράδυ, δεν μπορώ να ζήσω πια χωρίς αυτά. Χαίρομαι που μπορώ να τους προσφέρω μια αξιοπρεπή ζωή.

Υπάρχουν πολλοί που αναφέρονται σε παιδάκια που πεινάνε όταν βλέπουν τέτοιες εικόνες. Συνήθως οι φιλόζωοι είναι και φιλάνθρωποι με την έννοια ότι βοηθούν και τους ανθρώπους όπου και όσο μπορούν. Και επίσης τα ζώα δεν φταίνε για την φτώχεια που υπάρχει στην ανθρωπότητα. Φταίνε οι άνθρωποι. Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να κάνουμε το καλύτερο για την εξάλειψη της πείνας στον πλανήτη, χωρίς να παραμελούμε και τα ζώα που και αυτά έχουν δικαίωμα να ζήσουν.

Να έχετε ένα όμορφο Σαββατοκύριακο! 

Πέμπτη, Αυγούστου 16, 2012

Η Φαγώσιμη Γυναίκα (The Edible Woman)




Λοιπόν τελείωσα και την Φαγώσιμη Γυναίκα (The Edible Woman) της Margaret Atwood.  Για περισσότερα γύρω από την συγγραφέα μπορείτε να διαβάσετε εδώ στα Αγγλικά,  έχει και blog, στα Ελληνικά κάτι έχει η Wikipedia και οι διάφοροι εκδοτικοί οίκοι που έχουν εκδώσει βιβλία της.

Σας είπα ότι το βιβλίο το πήρα από την Πρωτοπορία με 1 ευρώ, υποτίθεται για να το σώσω.
Αφού το έσωσα λοιπόν θα έπρεπε να το διαβάσω κάποια στιγμή.  Να σας πω ότι ίσως γνωρίζετε τη συγγραφέα από το Όρυξ και Κρέικ  (Oryx and Crake) που εκδόθηκε το 2004 από την Ωκεανίδα.  Νομίζω είχε συζητηθεί αρκετά το βιβλίο.  Έχω την εντύπωση ότι το διαβάσαμε και σε μια βιβλιολέσχη αλλά θα σας γελάσω και δεν θα το θελα. 

Την Φαγώσιμη Γυναίκα την έγραψε το 1965 και παρόλο που πολλοί νομίζουν ότι είναι το πρώτο της μυθιστόρημα η ίδια λέει ότι δεν είναι .  Στην Εισαγωγή της έκδοσης που διάβασα (γράμματα, 1984) η συγγραφέας λέει λίγα λόγια σχετικά με το βιβλίο.

Στον Καναδά εκδόθηκε το 1969 χρονιά που συνέπεσε με την άνοδο του φεμινισμού στην Βόρεια Αμερική.  Πολλοί υπέθεσαν ότι το βιβλίο ήταν προϊόν του κινήματος πράγμα που η ίδια αρνείται γιατί όταν το έγραψε το 1965 δεν υπήρχε κανένα γυναικείο κίνημα στον ορίζοντα.

Εγώ από την μεριά μου χαίρομαι που έσωσα το βιβλίο γιατί μάλλον τα βιβλία μας σώζουν.  Ένα ενδιαφέρον νεανικό βιβλίο, μιας άλλης εποχής μα συνάμα τόσο σύγχρονο που θα μπορούσε να αφορά τις νέες και τους νέους της εποχής μας. Φεμινιστικό δεν θα το έλεγα αλλά σίγουρα είναι ένα ψυχογράφημα της νεαρής γυναίκας, της εγγράμματης που βρίσκεται ανάμεσα στο δίλλημα καριέρα ή γάμος. Βέβαια το δίλλημα σε εκείνην την εποχή έμπαινε στη ζωή των γυναικών πολύ πιο νωρίς από ότι τώρα αλλά παραμένει ένα δίλλημα για κάθε γυναίκα.  Και το περιβάλλον έπαιζε και συνεχίζει να παίζει αρκετά σημαντικό ρόλο σε αυτό. 

Να σας πω την αλήθεια μου είχα αρχίσει με τα φαντάσματα της Θεσσαλονίκης, μετά διαπίστωσα ότι ο Mazower έχει γράψει ένα άλλο βιβλίο σχετικά με την Ευρώπη του 20ου αιώνα που ίσως να περιλαμβάνεται στο syllabus ενός από τα μαθήματα του χειμερινού εξαμήνου στο μεταπτυχιακό οπότε άρχισα εκείνο. Κάποια στιγμή που ήθελα κάτι διαφορετικό, μου έκλεισε το μάτι αυτή η Φαγώσιμη Γυναίκα και δεν μπορούσα να της χαλάσω χατίρι.   Να σας πω δεν μετανιώνω. Ό,τι  διαβάζει  ο άνθρωπος καλό είναι. Έχω και μια συμπάθεια με τον Καναδά, από το λίγο που τον έχω γνωρίσει, και το βιβλίο περιγράφει επίσης την καθημερινότητα σε αυτή τη χώρα. Βέβαια την καθημερινότητα του 1965 αλλά δεν πειράζει. Όποιος έχει πάει στην Ελληνική συνοικία του Τορόντο  εξάλλου είναι σαν να βλέπει την Ελλάδα του 1965.

Εντωμεταξύ έκανα και μια καινούργια φίλη, ελπίζω, στο blog την Mary-Ginger.  Με άφησε και μια φίλη στο πόδι της να ταΐζω και να ποτίζω κάτι αδεσποτίνια σκυλάκια και τρέχω γύρω-γύρω. Βέβαια η φίλη μου είναι πολύ καλύτερη Σαμαρείτης των σκύλων από ότι εγώ.

Αν και εμένα η ζέστη με τρελαίνει,  Σας εύχομαι να περνάτε καλά  και να χαίρεστε το καλοκαίρι!

Πέμπτη, Ιουλίου 26, 2012


Οι Γυναίκες του Αυγούστου της Ζωής Μπελούκα εκδόσεις Καστανιώτη

Λοιπόν τα δωράκια τα τιμάμε και έτσι και εγώ διάβασα το ebook που κέρδισα στον ηλεκτρονικό αναγνώστη. Το διάβασα στο ipad σε διαστήματα τριών ημερών ή μάλλον βραδινών ωρών. Μισώ το φως όταν κάνει ζέστη επειδή μαζεύονται και κουνούπια έτσι το διάβασα με το φως της οθόνης. Μετά βέβαια με πιάνει φαγούρα στα μάτια και κοκκινίζουν αλλά μεταξύ κουνουπιών και φαγούρας προτιμώ τη δεύτερη.

Πρόκειται για ένα ανάλαφρο Αυγουστιάτικο βιβλίο ιδανικό για την ξαπλώστρα μπροστά στην παραλία. Θα πρότεινα λοιπόν την χαρτόδετη έκδοση. Το ipad ή οι άλλοι ηλεκτρονικοί αναγνώστες είναι μάλλον ευαίσθητοι στην άμμο, στο αντηλιακό λάδι και στα βρεγμένα χέρια. Ορίστε, βρήκα και καινούργιο επάγγελμα. Να προτείνεις ποια βιβλία είναι κατάλληλα για ebooks και ποια όχι. Τουλάχιστον μέχρι τα διάφορα tablets να αντέχουν στην κακομεταχείριση όπως τα χαρτόδετα βιβλία.

Είναι σίγουρα ένα γυναικείο βιβλίο και νομίζω απευθύνεται σε ένα ευρύ γυναικείο κοινό που θα μείνει ευχαριστημένο με την ανάγνωσή του. Η αλήθεια είναι ότι η αρχή του υπόσχεται περισσότερα από ότι στην πραγματικότητα προσφέρει το όλο περιεχόμενο. Μπερδεύεσαι λίγο με τα πρόσωπα και τις εποχές και το τέλος είναι ελαφρώς ανατρεπτικό αλλά λίγο απότομο. Παρόλα αυτά το συστήνω για ανάλαφρο καλοκαιρινό διάβασμα, ένα σήριαλ σε βιβλίο που και δεν χρειάζεται να περιμένεις την επόμενη εβδομάδα για την συνέχειά του και, μεταξύ μας, απείρως καλύτερο το να διαβάζεις κάτι ανάλαφρο παρά να το βλέπεις στην τηλεόραση.

Τώρα μου γνέφουν τα Φαντάσματα της Θεσσαλονίκης και ο Mazower. Αν με κουράσει στο ενδιάμεσο, μπορεί να τον συνδυάσω και με λίγη Φαγώσιμη Γυναίκα της Άτγουντ. Θα σας κρατάω ενήμερους τώρα που με έχει πιάσει μανία με το ιστολόγιό μου. 

Δευτέρα, Ιουλίου 23, 2012


Αποχαιρετώντας την Μαρία των  Μογγόλων

Πριν σας γράψω για το τέλος του βιβλίου και τις εντυπώσεις που μου άφησε θέλω να ευχαριστήσω  την κ. Μαριάννα Κορομηλά η οποία διάβασε το σχόλιό μου και μου έστειλε ένα πολύ όμορφο  email για να με ευχαριστήσει για την ανάρτησή μου.   Δεν περίμενα μια τέτοια κίνηση και νομίζω αυτό δείχνει το ήθος της συγγραφέως αλλά και του ανθρώπου πίσω από τη συγγραφέα.

Κάθε φορά που τελειώνω ένα βιβλίο με πιάνει η θλίψη του αποχωρισμού. Ιδιαίτερα όταν το βιβλίο μου αρέσει και με ταξιδεύει. Το ίδιο έπαθα και με την Μαρία των Μογγόλων. Με θλίψη την αποχωρίζομαι καθώς και όλες τις Μαρίες της Ιστορίας για τις οποίες στην πραγματικότητα γράφει η Μαριάννα Κορομηλά.  Όλες αυτές τις γυναίκες που «παραμένουν στην σιωπή». Τον μισό πληθυσμό της ανθρωπότητας  που είναι καταδικασμένος στην αφάνεια και στην απαξίωση της προσφοράς του. 

Όμως μένω και με τις σκέψεις σχετικά με τα στερεότυπα που κυριαρχούν στην Ιστορία μας (νομίζω και στις ιστορίες άλλων κρατών) και την άρνησή μας να δεχθούμε τις επιρροές των άλλων πολιτισμών επάνω μας και να δούμε το παρελθόν μας  χωρίς τις εθνικιστικές παρωπίδες, με συμπάθεια και κατανόηση μήπως και κάποτε γνωρίσουμε τον πραγματικό μας εαυτό και συμφιλιωθούμε μαζί του.

Αφήνω στην Ιστορία την Μαρία των Μογγόλων και προχωρώ αμφιταλαντευόμενη μεταξύ του τι να διαβάσω πρώτο. Το Salonica City of Ghosts  (Θεσσαλονίκη η Πόλη των Φαντασμάτων) του Mazower  (2004) ή το ebook  Οι Γυναίκες του Αυγούστου  της Ζωής Μπελούκα που κέρδισα από τον ηλεκτρονικό αναγνώστη;  Έχω και άλλα πολλά στο ράφι, μη νομίζετε, Τη φαγώσιμη γυναίκα της  ΄Ατγουντ  που αγόρασα από την Πρωτοπορία 1 ευρώ κάποια στιγμή, Το Αββαείο του Νορθάνγκερ της Τζέην Ωστεν  που με περιμένει χρόνια και πολλά άλλα.

Σιγά-σιγά όμως θα τα διαβάσω.  Θα το κάνω και εγώ σαν την Κυβέρνηση με τους δημοσίους υπαλλήλους. Θα αγοράζω 1 καινούργιο βιβλίο κάθε 3 που θα διαβάζω από τα ήδη υπάρχοντα. Κάποια στιγμή θα πετύχω την δημοσιονομική προσαρμογή της αναγνωστικής μου ύλης. Πού θα πάει . Όσο ζω υπάρχει ελπίδα.  

Δευτέρα, Ιουλίου 16, 2012

Is NATO enlargement in the BLACK SEA Feasible?


Αυτή είναι η τελευταία μου εργασία για το πρώτο έτος του μεταπτυχιακού. Οι επόμενες θα αρχίσουν από τον Οκτώβριο. Φυσικά είναι πνευματική μου ιδιοκτησία και δεν επιτρέπω την αντιγραφή. Αν χρησιμοποιηθεί κάτι παρακαλώ να αναφερθεί η πηγή.


ABSTRACT:  In order to answer the question of a feasible NATO enlargement in the Black Sea Region we have to take into consideration various factors: The willingness of NATO to advance in the region, the impact of the enlargement to Russia, the position of Russia in this enlargement and the attitude of the states of the region towards NATO. In this paper we will show that although an enlargement would be feasible in the future there are certain obstacles that impede this advancement. The paper is based in written sources.
-----------------------------------------------------------------------------------
As it is explained in the official NATO brochure What is NATO there is an Open Door policy. This became obvious from the very beginning of the founding of the Alliance as very soon NATO extended the membership to involve Greece and Turkey and West Germany. Spain became a member in 1982. After the end of the Cold War another enlargement took place. Central European countries solicited NATO membership as they believed that their security interests were satisfied by joining NATO. So in 1999 the Czech Republic, Hungary and Poland became members raising the number of member countries to 19. Seven more countries became members of the Alliance at the end of March 2004: Bulgaria, Estonia, Latvia, Lithuania, Romania, Slovakia and Slovenia. This was the most extensive enlargement in the history of the Alliance. In April 2009 Albania and Croatia became members. Every European democracy is welcomed to seek membership under the presupposition that it agrees to comply with the responsibilities and obligations that derive from the membership. The reason why NATO holds its door open is to develop security as well as collaboration that would build peace established on democratic morals. [1]
On the other hand the governments of the states that constitute NATO are clear on their perspectives. Enlargement of the Alliance is not an end in itself; it is rather a tool to widen security to include distant places, thus making Europe a more stable region.  In the Alliance they hold that the candidacy of a certain state would be a motivating influence for disagreements and conflicts between neighboring countries to be resolved. Countries that want to become new members of NATO have also to undergo reforms and democratization and apart from benefiting in terms of security they have to also provide security to other members.
NATO is facing today difficult choices regarding the democratic transformation and security in the Black Sea region. States that wish to be fellow members are investigated as to whether their qualifications are connected and adequate to NATO. As it is easily understood Russia comes on the scene as a decisive component in this discussion. This means that any thought about NATO enlargement would potentially irritate Russia. We have to bear in mind that today’s Russia is stronger and more self-confident. Its influence in particular in the economic field is greater in the Black Sea region. Another contributing factor is that there is a controversy in the very confines of NATO about the “identity” of the Black Sea region countries. For example can we consider Georgia and Ukraine as European countries? And what we can say about Moldova, Armenia and Azerbaijan? The later countries although have not immediate access to the Black Sea they are considered part of the region.[2]
Another question that arises is if NATO has the aptitude to deal with the future security situations of the current century since for example in Afghanistan, the current NATO’s main priority, Taliban continue to fight without any consequence. Furthermore central and local governments are corrupted thus making the Afghans turn to extremists, something that raises fears of civil war after the withdrawal of NATO forces.[3]
            NATO policy in the Wider Black Sea Region
Although till the previous decade the wider Black Sea region was a region of the periphery concerning the Westerns, now has become the next frontier in NATO’s strategy. In the light of the increasing energy prices, a more confident Russia and the instability in the wider area of Middle East, the strategy makers moved their attention towards the Black Sea region as a whole. So from a periphery Black Sea became a central strategic area and an important crossroad. Its strategic significance is a perspective as well as a challenge in the same time. Since there are various disputes in the region they have to be adjudicated in a peaceful way. The various states in the region have to be governed in the rule of law and they have to fight against corruption and trafficking. Another prerequisite is the security of the energy production and transportation and more healthy and well-healed markets. If all these goals can be achieved the region would play the role of a bridge between East and West. If they fail to cope with their problems there is the risk of destabilization of the whole area with consequences reaching up into Europe, Eurasia and the Middle East.[4]  Russia currently resolutely impedes former Soviet states from joining NATO. It has military service in some of these countries and the Black Sea Fleet will stay in Ukraine until 2017. So to judge if a NATO enlargement in the area is feasible we have to consider the forces that characterize the wider Black Sea area.[5]
When on February 25, 1991 the Warsaw Pact, a military alliance of Friendship, Cooperation and Mutual Assistance of eight former Soviet nations, was dissolved, the future of NATO became incertain. At that time a new definition of its role was needed. It was considered that it could follow a new path as a peace enforcing and keeping organization. It could alleviate suffering people in former Yugoslavia or it could help in the founding of peace in the troubled area of Nagorno-Karabakh. A cooperative form with Russia was also considered. But shortly after, Russia withdrew and preferred to be the only actor in the area of the former Soviet Union, because it did not want NATO involvement in the former Soviet Union.[6]
NATO and Ukraine
 In Ukraine there was the dilemma of ‘Europe or Russia’. A dilemma that is erroneous as geographically Ukraine is a European country and on the other hand for centuries Europe has become the equivalent of civilization. Ukraine also needs Europe for financial backing and trading if it wants to improve economically.[7]  Ukraine’s viewpoint with regard to NATO went through various stages the past two decades. In the beginning, when George H.W. Bush condemned the emerging nationalism during the perestroika period, Ukraine retraced its steps and did not reduce its nuclear stockpile. Since the West was trying to assimilate the new situation, Ukraine out of necessity turned towards Russia. Finally in February 1995 Ukraine entered the NATO’s Partnership for Peace. It held the position that by participating in this Partnership as well as in other Councils it would work out its identity as a sovereign European power and as Western nation.[8]
Throughout the 20th century Ukrainian political culture was shaped round a policy of survival due to its colonial exploitation by superpowers [Russia, Germany, the Entente (especially France), etc. In the post-Soviet period under Kravchuk as well as under Kuchma the Ukrainians, especially when their western supporters asked from them to reform their state, give political freedoms and fight the corrupted country they preferred to cooperate with Russia and in 1998 they even signed a ten-year program of economic and military cooperation and collaboration. In many cases Ukraine shows that vacillates between molding itself according to Western standards and to its Russian/Soviet past. In the recent years under Yanukovych the Ukraine believes that its cooperation with NATO is satisfactory and so the admittance to the alliance was not an immediate or pressing action. In the same time he reasserted the widening of a strategic partnership with Russia.[9]
What is Russia’s reaction to the NATO orientation of Ukraine? In 1994 Russia showed an interest to cooperate with NATO by signing the framework document in order to become a Partnership for Peace. In parallel another protocol was signed that yielded Russia more rights and other allowances that were not granted to other partners of NATO. In the same time Russia expressed its opposition to NATO’s enhancement plans. There are speculations that Russia in its efforts to prevent Ukraine of joining NATO prepared and concluded the Ukrainian-Russian Treaty of Friendship. Also there were implications when in 1997 the US and Ukrainian naval held together the exercise Sea Breeze. In the beginning, Russia which was invited, agreed to participate. Soon this decision was changed by the Russian naval officers and the United States became ‘invaders’ and it became obvious that Moscow would cause troubles if Kiev decided to join NATO.[10]   
NATO and Georgia
According to a referendum, that was not binding and was held in Georgia on January 5, 2008, 77% of the voters answered Yes to the question “Do you want Georgia to become a member of NATO?” The results come from Georgia’s Central Election Commission. Already in 2004 Georgia’s Minister of Defense, Giorgi Baramidze, had stated that Georgia was ready to accept in its territory the stationing of NATO armies and to host the NATO office for the countries of the Southern Caucasus. The then German Minister of Foreign Affairs, Joschka Fischer, ventured a guess of 2007 as a probable date of membership. Nonetheless this membership proved to be debatable among the European countries of the Alliance as the territorial disputes continue in Georgia.[11]
Actually in the Bucharest Summit Declaration in April 3, 2008 it was stated in the 23d article that:  “NATO welcomes Ukraine’s and Georgia’s Euro-Atlantic aspirations for membership in NATO.  We agreed today that these countries will become members of NATO.  Both nations have made valuable contributions to Alliance operations.  We welcome the democratic reforms in Ukraine and Georgia and look forward to free and fair parliamentary elections in Georgia in May.” The Foreign Ministers of the state members of NATO were through this declaration entrusted with the first evaluation of progress at their meeting in December 2008.[12]
Unfortunately, some months prior to this evaluation, in August 7, 2008, an encounter took place between Georgia and Russia concerning South Ossetia at the beginning and Abkhazia afterwards, an encounter that lasted five days until its seizure after the involvement of the European Union. But these hostilities initiated a tragedy in which 850 people lost their lives and an estimated amount of 100.000 people were forced to leave their homes. The Allies requested both Georgia and Russia to abide by the international recognized territories and solicited a durable solution to the conflict, without military action, according to the agreements they had both signed under the Partnership for Peace. The Georgian crisis as expected disturbed the NATO-Russia cooperation.
For the present the Georgia’s full integration to NATO has become immobile. Of course there are praises from the side of NATO for Georgia’s cooperation and the Allies continue to support Georgia’s will to become a full member of the Alliance “if it still wants to and when it meets the standards of course” according to the NATO’s commander for Caucasus. Although according to the Secretary General NATO and Georgia are getting even closer together and Georgia’s membership is an open topic, it was not part of the agenda at the Chicago Summit. [13]   It becomes obvious that Georgia’s NATO membership is rather problematic because of its territorial problems and the conflict between Tbilisi and Sukhumi.  If the conflict continues it might disturb the NATO-Russia relationships and bring them to a straight confrontation.[14]
            NATO and Moldova
In a report from the Institute for Development and Social Initiatives (IDIS) “Viitorul” the idea is expressed that there is unwillingness from the side of the political parties of Moldova to back up cooperation between NATO and the Republic of Moldova. It is claimed that there are two principal reasons for this. One alludes to the sense Cold War has left to the Moldovan citizens about NATO. So the parties avoid a discussion about Moldova and NATO fearing the political cost would have such a discussion. The other, as it happens with other former Soviet Union Republics, is the negative disposition of Russia with regard to the NATO enlargement. Nonetheless the writer of the report holds that the engagement of Moldova to the NATO’s framework of international security operation would contribute to the promotion of Moldova’s interests worldwide.[15] 


NATO and the Caucasus region
For NATO the Caucasus, Armenia, and Azerbaijan and the Caspian Sea are of important strategic interest. They can greatly support the logistic field for military operation to Afghanistan; they can also participate in stability and security operations in the region as well as during situations of crisis for humanitarian purposes. On the other hand they themselves have unresolved territorial problems which create areas of tensions and can trigger off clashes and provoke instability in the region.  Such an area is Nagorno-Karabakh a spot of conflict between Armenia and Azerbaijan. The role of NATO in this area would be to promote security and stability.
Already in 1992 Armenia joined the North Atlantic Cooperation Council. In 1994 joined the Partnership for Peace program. During the years Armenia contributed in peace support operation, for example, to KFOR in 2004. Armenia troops participate in Afghanistan as part of the International Security Assistance Force. Armenia does not pursue full membership with NATO however aspires a closer relation to the Alliance by the deepening of political and practical cooperation. Currently emphasis is focused on defense reform, professional military education, international and NATO peacekeeping operations, expeditionary medical capabilities, and humanitarian de-mining as Armenia strives to become a security provider, rather than a security consumer, in the international community.[16]
 Azerbaijan is also a logistic supporter through air and ground corridors and is also supplier of fuel and troops. It works hard to upgrade the security in the energy infrastructure. It also helps NATO in its effort to perform its operation. The Caspian Sea can be thought of as an extension of South Caucasus and can be viewed as a bridge for accession to Central Asia. So it is important a secure coastal cooperation to be built that would be able to respond to transnational coastal zone dangers.[17]
Russia- NATO relationships
For the time being what Allies of NATO and especially the US want is to succeed Russian support and joint action in European missile-defense system.  Even a hesitant agreement from the side of Moscow would be a key stone for Russia’s engagement to the Euro-Atlantic community. This is a very delicate issue as a wrong handling of the situation can torpedo the improvements made regarding the Russia relations with the West until now. [18]
The crux of the matter is the mutual mistrust between Russia and the US. Russia fears that NATO’s missile defense system will menace its own nuclear deterrent effectiveness. In an effort to ensure that this would not happen asks for binding assurances. Washington makes clear that the only target of the missile defense system would be the Iranian missiles. In any case it does not consent as it is unimaginable for US that Russia would ever impose the features of NATO missile defense program. It becomes clear that both parts have to develop a common ground. A first effort has been the design of a legal framework for the exchange of technology. When this framework is carried out could help in transparency and in the construction of mutual confidence. [19]
The problem is that no much progress has been made in this regard. Very often Russia threatens to take action against the development of a missile-attack protection in Europe. In the 3d of March this year ambassador Alexander Vershbow, Deputy Secretary General of NATO to the Moscow Missile Defense Conference, in his speech reassured Russia that there are not hidden agendas behind this program. He insisted that NATO wants Russia as a full partner in this Defense program. He highlighted that this cooperation will strengthen the stability and will build confidence and better relationship between the two parts.[20]
Conclusion:
Unarguably Black Sea region and Caucasus have been transformed from areas of the periphery to important strategic zones. A consequence to this is that the World Powers started having interests in these territories and want to incorporate them into their sphere of influence. Although NATO wants to play a role in the area, it has to take into consideration the particular dynamics of the region as well as the international correlations. Given that strategic attention is not so focused on Europe but is extended to regions such as Iraq, Iran, etc, enlargement of the Alliance in not as important as in previous years.
Russia on the other hand continues to focus on Black Sea as its key get away to the “hot waters” of the Mediterranean Sea. At the dawn of the 21st century Russia comes back as a great power and wants to play a role of both the rival as well as the partner of Europe and USA. It also appears as the all-powerful neighbor for the former Soviet nations.
Under these circumstances NATO enlargement although technically a feasible task it requires at the same time a very delicate handling. NATO can act in the region as a power of political reformation, as an influence for peace and as a provider of security.  In this process NATO has to pay heed to the areas of turbulence such as Abkhazia and South Ossetia in Georgia and the area of Nagorno-Karabakh between Armenia and Azerbaijan. As Russia withstands to the enlargement of NATO these animosities can fuel instability in the region.  USA and the other NATO allies from their part want to involve Russia in the European missile-defense system and to establish a form of engagement of Russia to the Alliance. However decades of Cold War and the distrust it generated make both parties suspicious of one another and of hidden agendas and unwilling to grant concessions. 

           




BIBLIOGRAPHY
Hamilton, Daniel, A Transatlantic Strategy for the Wider Black Sea?,  Edited by Daniel Hamilton and Gerhard Mangott, The Wider Black Sea Region in the 21st Century: Strategic, Economic and Energy Perspectives NATO and Black Sea Security. Washington, D.C: 2008 


Hardley, James, Russia and the Balkans Foreign Policy from Yeltsin to Putin. London: Hurst & Company, 2008


Larrabee F. Stephen, NATO and Black Sea Security, Edited by Daniel Hamilton and Gerhard Mangott, The Wider Black Sea Region in the 21st Century: Strategic, Economic and Energy Perspectives NATO and Black Sea Security, Washington, D.C., 2008


Molchanov A., Michail, Political Culture and National Identity in Russian-Ukrainian Relations, USA Texas: A&M University Press College Station, 2002


Polyakov, Leonid, Ukrainian-NATO Relations and New Prospects for Peacekeeping, London: Royal Institute of International Affairs, 2003


Viacheslav, Geopolitical Aspects of the Abkhazian Statehood: Some Results and Perspectives, Iran & the Caucasus, BRILL, Vol. 8, No. 2 (2004).  341-349






ELECTRONIC SOURCES
Embassy of the United States Yerevan Armenia, NATO  and Armenia-NATO Relationship http://armenia.usembassy.gov/news032311.html (accessed June 1, 2012)


EURASIANET.org,  Joshua Kucera, NATO: Georgia "Getting Closer" To The Alliance, March 12, 2012 http://www.eurasianet.org/node/65108 (accessed May 17, 2012)


Moldova org. Why is Moldova reluctant about NATO? http://politicom.moldova.org/news/why-is-moldova-reluctant-about-nato-230756-eng.html (accessed June 2, 2012)

NATO. 2012, What is NATO, Pursuing an Open Door Policy http://www.nato.int/nato_static/assets/pdf/pdf_publications/brochure_WhatIsNATO_en.pdf (accessed May 15, 2012)




NATO,  Alexander Vershbow, NATO’s vision for missile defense cooperation with Russia, May 3, 2012 http://www.nato.int/cps/en/SID-8A7F4BEF-51349262/natolive/opinions_86832.htm (accessed June 1, 2012)


NYTIMES, Editorial 2012 http://www.nytimes.com, EDITORIAL NATO and Afghanistan Published: May 18, 2012 (accessed May 23, 2012)



NYTIMES, Charles A. Kupchan, Coming in From the Cold War, June 7, 2011,



[1] NATO, 2012, What is NATO, Pursuing an Open Door Policy,  34
[2] F. Stephen Larrabee, NATO and Black Sea Security, in Daniel Hamilton and Gerhard Mangott (eds.), The Wider Black Sea Region in the 21st Century: Strategic, Economic and Energy Perspectives NATO and Black Sea Security (Washington, D.C., 2008),  278
[3] NYTIMES Editorial 2012 http://www.nytimes.com, EDITORIAL NATO and Afghanistan Published: May 18, 2012, 23/5/2012
[4]  Daniel Hamilton,  A Transatlantic Strategy for the Wider Black Sea?,  in Daniel Hamilton and Gerhard Mangott (eds.), The Wider Black Sea Region in the 21st Century: Strategic, Economic and Energy Perspectives NATO and Black Sea Security (Washington, D.C., 2008), 
321-2
[5] Hamilton 2008, 326-7
[6]James Headley. Russia and the Balkans Foreign Policy from Yeltsin to Putin. London: Hurst & Company, 2008.  87-8
[7] Michail A. Molchanov, Political Culture and National Identity in Russian-Ukrainian Relations, USA: Texas A&M University Press College Station, 2002, 225
[8] Molchanov,  273
[9] Molchanov, 178-80
[10]  Leonid Polyakov, Ukrainian-NATO Relations and New Prospects for Peacekeeping, London: Royal Institute of International Affairs, 2003.  21-6
[11]  Viacheslav, Geopolitical Aspects of the Abkhazian Statehood: Some Results and Perspectives, Iran & the Caucasus, BRILL, Vol. 8, No. 2 (2004).  341-349
[14]  Viacheslav , (n. 11)
[15]  Moldova org. Why is Moldova reluctant about NATO? http://politicom.moldova.org/news/why-is-moldova-reluctant-about-nato-230756-eng.html (accessed June 2, 2012)
[16] Embassy of the United States Yerevan Armenia, NATO  and Armenia-NATO Relationship http://armenia.usembassy.gov/news032311.html (accessed June 1, 2012)
[17] EURASIANET.org,  Joshua Kucera, NATO: Georgia "Getting Closer" To The Alliance, March 12, 2012 http://www.eurasianet.org/node/65108 (accessed May 17, 2012)
[18]  NYTIMES, Charles A. Kupchan, Coming in From the Cold War, June 7, 2011,
[19] NYTIMES, (n. 18)
[20]  NATO,  Alexander Vershbow, NATO’s vision for missile defense cooperation with Russia, May 3, 2012 http://www.nato.int/cps/en/SID-8A7F4BEF-51349262/natolive/opinions_86832.htm (accessed June 1, 2012)